Ανάμεσα στη διαδρομή  Άργους-Ναυπλίου θα συναντήσουμε την Ακρόπολη της Τίρυνθας.

Η  Τίρυνθα κατοικήθηκε συνεχόμενα από τη Νεολιθική εποχή μέχρι την ύστερη αρχαιότητα και αποτελεί την αρχαιότερη από τις μυκηναικές ακροπόλεις.
Σαν ιδρυτής της Τίρυνθας φέρεται να είναι ο Τίρυνθας, εγγονός του Δία.  Άλλοι υποστηρίζουν πως ιδρύθηκε από τον αργείο πρίγκηπα Προίτο, ο οποίος μετά από διαμάχη με τον αδελφό του Ακρίσιο, πήγε στη Λυκία και από εκεί επέστρεψε μαζί με τους Κύκλωπες. Η Τίρυνθα αναφέρεται και ως Napoli vecchio την εποχή των Ενετών, ενώ με το όνομα Τίρυνθα συναντάται ξανά αργότερα, αντικαθιστώντας το σύνηθες όνομα «Παλαιόκαστρο».

Η μεγάλη ακμή της Τίρυνθας συνδέεται με τη Μυκηναϊκή εποχή οπότε και οικοδομήθηκαν τα περίφημα «Κυκλώπεια τείχη» και τα περισσότερα κτίρια. Τα τείχη περιβάλλουν ολόκληρο το λόφο και δημιουργούν οχύρωση που περικλείει έκταση περίπου 20.000 τμ. Έχουν πάχος σε ορισμένα σημεία μέχρι και 8 μέτρα ενώ το σωζόμενο ύψος φτάνει τα 7 μέτρα. Κατασκευάστηκαν από μεγάλους ασβεστολιθικούς ογκόλιθους, με βάρος πάνω από 10 τόνους, που προκαλούσαν ακόμα και στην αρχαιότητα το θαυμασμό και την απορία. Η παράδοση αναφέρει ότι ο βασιλιάς της ευρύτερης περιοχής Προίτος είχε αναθέσει στους μυθικούς Κύκλωπες, από τη Λυκία της Μικράς Ασίας, αυτό το έργο.

Εντός των τειχών βρίσκονται η Άνω Ακρόπολη και η Κάτω Ακρόπολη. Στην Κάτω ακρόπολη βρίσκεται το τοιχογραφημένο ανάκτορο, με το Μέγαρο και την μεγάλη περίστηλη Αυλή καθώς και το δωμάτιο των αρχαίων λουτρών. Υπάρχουν δημόσιοι χώροι, αποθήκες, εργαστήρια, συγκροτήματα οικιών και οι κυκλώπειες σήραγγες ή σύριγγες, που οδηγούσαν στις υπόγειες πηγές νερού, εξωτερικά της Ακρόπολης. Στην Άνω Ακρόπολη υπάρχει ο προμαχώνας, η Σκάλα και η Πύλη εξόδου.
Εκτός των τειχών, γύρω από την ακρόπολη, εκτείνεται η πόλη, οργανωμένη σε οικοδομικά τετράγωνα. Μετά την καταστροφή των οικοδομημάτων στα τέλη του 13ου αι. π.Χ., η ακρόπολη χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως χώρος λατρείας.

Ανασκαφικές έρευνες στον αρχαιολογικό χώρο της Τίρυνθας έχουν πραγματοποιήσει ο Ερρίκος Σλίμαν, το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και ο Νικόλαος Βερδελής. 

Οι αρχαιολογικοί χώροι των Μυκηνών και της Τίρυνθας αποτελούν τα επιβλητικά μνημεία των δύο μεγαλύτερων πόλεων του Μυκηναϊκού πολιτισμού, ο οποίος κυριάρχησε στην ανατολική Μεσόγειο από τον 15ο έως τον 12ο αιώνα π.Χ. και διαδραμάτισε ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη του κλασσικού ελληνικού πολιτισμού. Αυτές οι δύο πόλεις συνδέονται με τα Ομηρικά έπη, Ιλιάδα και Οδύσσεια, τα οποία επηρέασαν την ευρωπαϊκή τέχνη και λογοτεχνία για περισσότερες από 3 χιλιετίες.