Η μυκηναϊκή ακρόπολη της Μιδέας, η τρίτη οχυρωμένη της Αργολίδας, συνδέεται με πολλούς μύθους.

Έπαιξε ρόλο βιοτεχνικής, διοικητικής, στρατιωτικής και οικονομικής δύναμης. Χτισμένη σε κωνικό λόφο, κατοικήθηκε από την προϊστορική εποχή όπως αποδεικνύουν και ευρήματα του 13ου αι.. Το «κυκλώπειο τείχος» και οι δύο αντικριστές πύλες, η Ανατολική και η Δυτική, προστατεύουν έκταση 24.000 τμ.. Μια τεράστια σήραγγα, ο προμαχώνας και μια σειρά οικημάτων με περίτεχνες τοιχογραφίες μαγεύουν τον επισκέπτη. Επίσης ο πλούτος και η αίγλη της ακρόπολης αποτυπώνεται μεγαλειωδώς στα πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα, η μελέτη των οποίων πρόσφερε τα μέγιστα στην αποκωδικοποίηση της Γραμμικής Β’, δείχνοντας την συνέχεια της Ελληνικής γλώσσας.

Ανάμεσα στις Μυκήνες και την Τίρυνθα, πάνω σ’ αρχαίο κωνικό λόφο ύψους 270 μ. κτίστηκε η τρίτη σε σημασία ακρόπολη της Αργολίδας, η μυκηναϊκή ακρόπολη της Μιδέας. Ο μύθος θέλει αυτή η γη να έχει ιδρυθεί από τον βασιλιά Περσέα και να αποτελεί πατρίδα της Αλκμήνης, μητέρας του Ηρακλή. Άλλος θρύλος θέλει ο τόπος να αποτέλεσε φυλακή και τιμωρία της Ιπποδάμειας, συζύγου του Πέλοπα, και το όνομα να προέρχεται από την ομώνυμη βασίλισσα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι κτίστηκε για να φρουρεί το αρχαίο πέρασμα προς την Επίδαυρο. Αυτή η στρατηγική της θέση, που ελέγχει όλη την αργολική πεδιάδα, έχει εμφατικά τονιστεί από Έλληνες και ξένους μελετητές.

Για πολλούς αιώνες αποτέλεσε σημαντικό βιοτεχνικό, διοικητικό, στρατιωτικό και οικονομικό κέντρο. Άλλωστε αυτό δείχνουν περίτρανα τα πλούσια ευρήματα που ήρθαν στο φως απ’ τις ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1939.

Ο αρχαίος αυτός λόφος κατοικήθηκε από την προϊστορική εποχή, όπως μαρτυρούν και κεραμικά υστεροελλαδικά ευρήματα του 13ου αι. π.Χ.. Η κορυφή περικλείεται από «κυκλώπειο τείχος» που προστατεύει έκταση 24 στρεμμάτων περιφρουρώντας την άνω Ακρόπολη και τα κατώτερα τμήματα του λόφου με τα έξοχης κατασκευής δώματα. Η μια πλευρά του λόφου είναι απόκρημνη κι αποτελούσε φυσικό οχυρό κι απροσπέλαστο για τους εχθρούς εμπόδιο. Δύο αντικριστές πύλες χτισμένες με φυσικές ασβεστολιθικές πλάκες στην ανατολική και τη δυτική πλευρά συμπληρώνουν την οχύρωση. Τέλος ένα ακόμα μεγάλο τεχνικό έργο συμπλήρωνε την μοναδικότητα της ακρόπολης. Μια υπόγεια μεγαλιθική σήραγγα αποδεικνύει ανεπτυγμένο υδρευτικό και ίσως αποστραγγιστικό σύστημα και πιστοποιεί συγκεκριμένο και λεπτομερές αρχιτεκτονικό μοτίβο οίκησης, καθώς είναι πανομοιότυπο με τα αντίστοιχα έργα της Τίρυνθας.

Μεγάλος όμως σεισμός και επακόλουθη πυρκαγιά έβαλαν τέλος στη μυκηναϊκή Μιδέα. Αυτό αποτυπώθηκε από σκελετό κοριτσιού, στην Ανατολική Πύλη που βρέθηκε καταπλακωμένος από πεσμένους ογκόλιθους. Τα κτίσματα όμως επισκευάστηκαν και επαναχρησιμοποιήθηκαν κατά τον 12ο αι. π.Χ..

Στη Δυτική Πύλη αποκαλύφθηκε προμαχώνας, φυλάκιο και συγκρότημα οικημάτων, οι τοίχοι των οποίων έφεραν λεπτότεχνο διάκοσμο, όπως φανέρωσαν κομμάτια τοιχογραφιών.

Κατεργασμένοι ημιπολύτιμοι λίθοι, κεραμικά και μολύβδινα σκεύη, λίθινα και οστέινα εργαλεία, προπλάσματα πανοπλιών και εκμαγεία χρυσών κοσμημάτων αποδεικνύουν την αποθηκευτική και εργαστηριακή φύση των κτισμάτων, τονίζοντας την βιοτεχνική δύναμη της Μιδέας. Ένα από τα πλέον σημαντικά ευρήματα ήταν το σπανιότατο μεγάλο τροχήλατο ειδώλιο θεότητας το οποίο αποκάλυψε τις λατρευτικές πρακτικές της εποχής. Παράλληλα σφραγιδόλιθοι και ενεπίγραφοι αμφορείς βοήθησαν στην αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β’ δείχνοντας και την ιστορική ενότητα και συνέχεια της Ελληνικής γλώσσας. Είσοδος ελεύθερη Ώρες λειτουργίας 08:00-15:00