Νότια απ’ τις Μυκήνες, στις πλαγιές του λόφου που λεγόταν Αετόβουνο ή Εύβοια χτισμένο σε τρία άνδηρα βρίσκεται το Ηραίο,

ένας εξαιρετικής σημασίας ναός αφιερωμένος στην θεά Ήρα κι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις πανελλήνιες αρχαίες γιορτές τα «Ηραία» που διεξάγονταν το δεύτερο χρόνο κάθε Ολυμπιάδας. Το μεγαλόπρεπο αυτό ιερό, του οποίου σήμερα σώζονται ερείπια, άκμασε από τον 5ο αι. π.Χ. έως και τα Ρωμαϊκά έτη κι αποτέλεσε το επίσημο θρησκευτικό κέντρο της περιοχής του Άργους. Πέραν του Ηραίου στο χώρο σώζονται ερείπια ρωμαϊκών λουτρών, του βουλευτηρίου κι άλλων κτιρίων.

Ανάμεσα στο Άργος και τις Μυκήνες, στις πλαγιές του λόφου που ονομαζόταν Αετόβουνο ή Εύβοια σε περίοπτη θέση μέσα στο γαλήνιο τοπίο βρίσκεται το Ηραίο, ένας λατρευτικός χώρος αφιερωμένος στην προστάτιδα θεά του Άργους, την Ήρα. Αυτός ο επιβλητικός ναός που σήμερα σώζονται μόνο ερείπιά του, οικοδομήθηκε στα μέσα του 8ου αι. π.Χ.. Στις αρχές του 7ου αι. αποτέλεσε το επίσημο θρησκευτικό κέντρο της περιοχής του Άργους και από τον 5ο αι. π.Χ. έως και τα Ρωμαϊκά χρόνια μεσουράνησε.. Η παράδοση θέλει να δημιουργήθηκε από τον ήρωα Άργο ή το Φορωνέα, γιο του Ινάχου.

Το Ηραίο αποτελείται από τρία υψώματα (άνδηρα). Κατά τους πρώτους αιώνες λειτουργίας του ο χώρος λατρείας ήταν στο ψηλότερο ύψωμα, προστατευμένος από ένα κυκλώπειο προστατευτικό τείχος. Σημαντικές μετατροπές πραγματοποιήθηκαν κατά τον 6ο αι. π.Χ., οπότε και οικοδομήθηκαν στο μεσαίο ύψωμα δύο δωρικές στοές με την πρόσοψη στα νότια. Το 423 π.Χ. όμως ο πρώτος ναός υπέστη ζημιές μετά από πυρκαγιά κι έτσι ανεγέρθηκε νέος ναός δημιουργημένος από τον Ευπόλεμο. Ο νέος αυτός ναός χτίστηκε στο μεσαίο ύψωμα μεταξύ του «δυτικού κτιρίου» όπου γίνονταν τα συμπόσια και του «ανατολικού κτιρίου» που θυμίζει το τελεστήριο της Ελευσίνας. Σ’ αυτό το νέο ναό υπήρχε και το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς φιλοτεχνημένο από τον Πολύκλειτο. Επίσης υπήρχαν και ένα ξύλινο άγαλμα της θεάς παρμένο από την Τίρυνθα αλλά και ένα χρυσελεφάντινο άγαλμα της Ήβης δημιουργημένο από τον Ναϋκύδη. Όμως και στα Προπύλαια του ναού υπήρχαν κι άλλα αγάλματα που αναπαριστούσαν ήρωες της περιοχής κι ιέρειες της Ήρας. Εντυπωσιακά ήταν και τα αετώματα που απεικόνιζαν την άλωση της Τροίας και τη γέννηση του Δία. Μέρος αυτών εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

Σ’ αυτό εδώ το ιερό, το δεύτερο έτος κάθε Ολυμπιάδας διεξάγονταν τα «Ηραία» ή «Εκατόμβοια», η πιο γνωστή γιορτή προς τιμήν της θεάς και μεγαλύτερη των Αργείων. Πέραν της γιορτής διεξάγονταν και αγώνες, με έπαθλα στους νικητές χάλκινα αντικείμενα. Την περίφημη αυτή γιορτή μας μαρτυρά και ο Ηρόδοτος, όταν κάνει λόγο για τη θυσία των δύο αδερφών Κλεόβη και Βίτωνα που μετέφεραν στις πλάτες τους τη μητέρα τους-ιέρεια του ναού μιας και τα δύο άσπρα βόδια, χρησιμοποιούνταν σε άλλη δουλειά.

Όλες οι ιέρειες του ναού είχαν ισόβια θητεία κι έχαιραν της εκτίμησης όλων των Αργείων. Παράλληλα η σημαντικότητα του ιερού φαίνεται κι απ’ το γεγονός πως ο υπολογισμός της τοπικής χρονολογίας βασιζόταν στο έτος κατά το οποίο κάθε ιέρεια λάμβανε την ειδική αυτή θέση αλλά κι απ’ τα πολλά αφιερώματα του Νέρωνα και του Αδριανού.

Δίπλα απ’ το ναό, στα νερά του ποταμού Ελευθερίου πραγματοποιούνταν τελετές εξαγνισμού. Οι ανασκαφές που έγιναν στο χώρο έφεραν στο φως ένα ναό του Απόλλωνα, το βουλευτήριο, ρωμαϊκά λουτρά, ένα νεκροταφείο και το Ηραίο. Είσοδος ελεύθερη