Η Ανδρίτσαινα είναι μία γραφική κωμόπολη του νομού Ηλείας, στα σύνορα με τους νομούς Αρκαδίας και Μεσσηνίας.

Είναι χτισμένη στη δυτική πλευρά του Λυκαίου όρους, στα 760 μ. υψόμετρο, σε ένα τοπίο ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς. Η κωμόπολη αναπτύχθηκε κυρίως κατά τη Φραγκοκρατία (12ος – 13ος αιώνας) και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο τόσο στα Ορλωφικά (1770) όσο και στην Ελληνική Επανάσταση.

Η Ανδρίτσαινα έχει πολλές φορές χαρακτηριστεί η «Αρχόντισσα της Ηλείας», καθώς συνδυάζει τη μοναδική αρχιτεκτονική ομορφιά και το επιβλητικό φυσικό τοπίο: όμορφα αρχοντικά, παραδοσιακοί καφενέδες, πλακόστρωτα σοκάκια, όλα πλαισιώνονται από πλούσια ορεινή βλάστηση, που αποπνέει μία αίσθηση ηρεμίας.

Πολύ κοντά στην Ανδρίτσαινα βρίσκεται η αρχαία πόλη Φιγαλεία, ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στην περιοχή Βάσσες, ο οποίος έχει συμπεριληφθεί στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, αλλά και ο ποταμός της Νέδας, με το πλούσιο φαράγγι του και τη δυνατότητα συναρπαστικών διαδρομών κατά μήκος της όχθης του.

Χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές του όρους Λύκαιο, στα όρια με την Αρκαδία και τη Μεσσηνία, βρίσκεται η Ανδρίτσαινα, κωμόπολη με μεγάλη ιστορία, που ξεκινά από τον Μεσαίωνα και τα χρόνια της Φραγκοκρατίας· αναφέρεται μάλιστα και στο Χρονικό του Μορέως. Το όνομά της, σύμφωνα με την παράδοση, προέρχεται από τη γυναίκα κάποιου Κρητικού βοσκού που ονομαζόταν Ανδρίκος, ο οποίος λειτουργούσε στην περιοχή πανδοχείο. Μετά το θάνατό του, το πανδοχείο πέρασε στα χέρια της γυναίκας του και ονομάστηκε «χάνι της Ανδρίτσαινας», παραφθορά από το Ανδρίκαινα, λόγω της ντόπιας προφοράς. Σιγά-σιγά γύρω από το πανδοχείο αναπτύχθηκε οικισμός, ο οποίος ονομάστηκε Ανδρίτσαινα.

Η Ανδρίτσαινα ήκμασε ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα· τότε υπήρξε και σημαντικό εμπορικό κέντρο, με υφαντουργεία, βυρσοδεψεία και πολλά εμπορικά καταστήματα. Την περίοδο της μεγάλης ακμής οι μόνιμοι κάτοικοί της ανέρχονταν στους 3.000, ενώ πλεόν σήμερα έχουν απομείνει περίπου 300, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Η κωμόπολη αποκτά περισσότερη ζωή τους θερινούς μήνες.

Ο επισκέπτης στην Ανδρίτσαινα θα εντυπωσιαστεί από τα μεγαλόπρεπα διώροφα και τριώροφα πέτρινα αρχοντικά, τα περισσότερα εκ των οποίων χτίστηκαν από έμπειρους μάστορες προερχόμενους από τα Λαγκάδια Αρκαδίας. Εδώ θα βρει επίσης τη Νικολοπούλειο Βιβλιοθήκη, η οποία δημιουργήθηκε το 1840 ύστερα από δωρεά του Αγαθόφρωνος Νικολόπουλου, λόγιου του 19ου αιώνα, ο οποίος καταγόταν από την Ανδρίτσαινα αλλά διαβιούσε στο Παρίσι. Η Βιβλιοθήκη συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες της Ελλάδας και περιλαμβάνει σπάνια χειρόγραφα του 16ου και 17ου αιώνα, διάφορα έγγραφα του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα, πλούσιο λαογραφικό υλικό, αλλά και διάφορες σπάνιες εκδόσεις ελληνικών και ξενόγλωσσων βιβλίων. Στο κέντρο του οικισμού υπάρχει όμορφη πλατεία, η οποία προσφέρει υπέροχη θέα, ενώ πολύ κοντά της βρίσκεται και η επονομαζόμενη «Τρανή Βρύση», η οποία, χρονολογούμενη στα 1724, είναι η παλαιότερη κρήνη της Πελοποννήσου. Η Ανδρίτσαινα διαθέτει επίσης Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στο αναπαλαιωμένο αρχοντικό της οικογένειας Γεωργίου Κανελλόπουλου και περιλαμβάνει μία πληθώρα εκθεμάτων, όπως παραδοσιακές στολές, φωτογραφίες, χειρόγραφα, κεντήματα, δαντέλες, εφημερίδες εποχής, πολεμικά κειμήλια και άλλα πολλά. Στην περιοχή δραστηριοποιείται επίσης ο Πολιτιστικός Σύλλογος, ο οποίος επιτελεί σημαντικό έργο ως προς την ανάδειξη του τόπου και την επιβίωση των παραδόσεών του.

Οι επισκέπτες θα βρουν στην Ανδρίτσαινα πολλά παραδοσιακά καφενεία, όμορφες ταβέρνες όπου σερβίρονται μοναδικές σπεσιαλιτέ, καθώς επίσης και καταλύματα με όλες τις σύγχρονες ανέσεις, για μια ήρεμη και ευχάριστη διαμονή.